Geen rozen of chocolade voor deze meneer in kwestie op Valentijnsdag. Althans, dat blijkt niet uit de uitspraak. In een zaak van de rechtbank Overijssel is te lezen dat twee ex-partners een geschil hebben over het gezamenlijk gezag over hun kind. Partijen hadden hun geregistreerd partnerschap een aantal jaren daarvoor laten ontbinden. In het ouderschapsplan hebben zij afspraken gemaakt over het verdelen van de zorg over hun minderjarige zoon. Het kind heeft het hoofdverblijf bij de moeder en een omgangsregeling met vader. De moeder krijgt vervolgens een relatie met een nieuwe partner. Deze partner woont in de kop van onze mooie provincie. Zijn kinderen uit een eerdere relatie wonen bij hem in en hij heeft een eigen zaak. Volgens moeder ligt het daarom niet voor de hand dat haar nieuwe partner naar haar toe verhuist. Het is logischer dat zij, samen met haar zoon, bij hem intrekt. Op Valentijnsdag deelt zij haar voornemen mee aan de vader van haar zoon. De vader gaat niet akkoord met de verhuizing, maar zijn toestemming is vereist wanneer er sprake is van gezamenlijk gezag over het kind.

Er wordt vervolgens een 1:253a-procedure gestart. Simpel gezegd is dit een familierechtelijke procedure voor ouders met gezamenlijk gezag die een geschil hebben over hoe dit gezag uitgeoefend moet worden. De ene ouder vraagt de rechter dan om een beslissing te nemen. De andere ouder voert daarop verweer door aan te geven waarom zijn standpunt gevolgd moet worden. Dat gebeurde in deze zaak ook. Volgens moeder heeft zij haar verhuizing goed doordacht en voorbereid en rekening gehouden met de gevolgen van de verhuizing voor haar zoon. Volgens vader laat moeder haar belang prevaleren boven dat van hun zoon. Als zij toestemming krijgt om te verhuizen dan verliest de zoon het contact met zijn vriendjes en lijden de contactmomenten tussen vader en zoon hieronder. De reistijd wordt langer en van doordeweekse bezoeken zal geen sprake meer zijn.

De rechter moet vervolgens de knoop doorhakken. Hierbij stelt hij het belang van de minderjarige voorop. De rechter kijkt naar alle omstandigheden van het geval en geeft geen toestemming voor de verhuizing van moeder. De rechter wil de goede omgangsregeling tussen vader en zoon niet in gevaar brengen, vindt de reistijd te lang en vindt het niet wenselijk voor de betrokkenheid van vader met het kind. De moeder trekt daarom aan het kortste eind. Dit is echter niet altijd een uitgemaakte zaak. In mijn ervaring beslist de rechter op basis van alle omstandigheden en kleine nuances kunnen daarom het verschil maken tussen het wel of niet verlenen van toestemming.

Indien u vragen hebt over familierecht of andere rechtsgebieden dan bent u welkom op ons spreekuur, elke maandagavond tussen 17:00 uur en 18:30 uur. Het adres is Hoofdkade 108 te Stadskanaal. Bellen voor een gratis intakegesprek mag natuurlijk ook via 0599-650999.

Jacquelien Scholtens
advocaat